Van kei zwaar naar kei sterk
Wat draag jij mee op je schouders?
Soms heb je het gevoel helemaal gebukt te lopen onder kilo's keien. Waar staan die keien voor? Wat maakt hen zo zwaar? Kunnen we er naast de last ook de kracht in zien?
Alleen al het verbeelden van de ballast helpt om zicht te krijgen op alles wat je dagelijks meedraagt. Samen gaan we op zoek naar wat er nodig is om die ballast om te buigen naar een kracht waarop je kan staan in de plaats van onder gebukt te lopen.
Vanuit ons hoofd gaan we naar onze emoties om voelend tot een krachtig symbool te komen van onze veerkracht. Zo kunnen we van kei zwaar, naar kei sterk groeien en terug in onze kracht komen.
Bij het leven hoort verlies en bij verlies hoort rouwen. Elk rouwproces is uniek maar leren omgaan met het verdriet, de angst en de boosheid is universeel. Verlies heeft echter niet enkel emotionele gevolgen maar kan ook het zelfbeeld, sociale contacten en zingeving verstoren.
Emoties en hun impact kunnen in beeld zichtbaar worden. Dit kan vanuit het denken in symbolen en figuren maar ook vanuit bewegen en intuïtief voelen. Wat letterlijk gevoeld wordt in het lichaam komt via beide handen in beeld via pastels, verf, inkt, klei, gips... Zonder resultaat voor ogen ontstaat er een beeldend werk analoog aan de eigen belevingswereld.
Levensloopproblemen kunnen je flink uit evenwicht brengen. Het is opnieuw zoeken naar balans in je voelen, denken en doen. Beeldend wordt wat speelt zichtbaar en tastbaar. Dit biedt zowel troost, inzicht als (h)erkenning voor jezelf en je omgeving.
Elke keer hetzelfde patroon. Hoe doorbreek je het? Wat is er nodig?
Wat als het even moeilijk loopt? Als je niet meer weet wie je bent, wat je wil en hoe?
Loopt je hoofd er soms van over. Verliefd, verloofd, getrouwd,... verliefd, ...
