loshouden
Zachtvochtig
Soms is het gewoon worstelen met emoties. Aan de éne kant ben je dankbaar, aan de andere kant verdrietig. Soms word je ingehaald door de tijd en ben je op zoek naar een pauzeknop. Je emoties geraken uit balans. Beeldend werken brengt dan niet enkel ontlading. Het maakt je voelen, denken en doen zichtbaar én tastbaar. Wat inzicht en (h)erkenning geeft in wat je voelt, welke impact het op je heeft en wat je behoefte is.
Bij het leven hoort verlies en bij verlies hoort rouwen. Elk rouwproces is uniek maar leren omgaan met het verdriet, de angst en de boosheid is universeel. Verlies heeft echter niet enkel emotionele gevolgen maar kan ook het zelfbeeld, sociale contacten en zingeving verstoren.
Emoties en hun impact kunnen in beeld zichtbaar worden. Dit kan vanuit het denken in symbolen en figuren maar ook vanuit bewegen en intuïtief voelen. Wat letterlijk gevoeld wordt in het lichaam komt via beide handen in beeld via pastels, verf, inkt, klei, gips... Zonder resultaat voor ogen ontstaat er een beeldend werk analoog aan de eigen belevingswereld.
We hebben allemaal een rugzakje dat we meedragen. Maar soms is het goed de inhoud even te controleren en te zien hoe we die rugzak een beetje lichter kunnen maken of herschikken.
Elke keer hetzelfde patroon. Hoe doorbreek je het? Wat is er nodig?
Wat als het even moeilijk loopt? Als je niet meer weet wie je bent, wat je wil en hoe?
Loopt je hoofd er soms van over. Verliefd, verloofd, getrouwd,... verliefd, ...
